Polski odpowiednik miodu manuka - Miodowita i miody lokalne

Miód manuka to jeden z najdroższych miodów świata. Jest wytwarzany z nektaru kwiatów krzewu manuka, rosnących w Nowej Zelandii i Australii. Owa roślina występuje w różnorodnych postaciach – od niskich, rozgałęzionych krzewów po wysokie drzewa, osiągające ok. 10–15 m wysokości.

RABAT DLA CZYTELNIKÓW -20% na nieprzecenione produkty. KOD: ZDROWO

Ludzie na całym świecie docenili miód manuka za wyjątkowe właściwości lecznicze oraz odżywcze.  Oprócz cukrów i wody zawiera także  witaminy, proteiny, kwasy organiczne, aminokwasy, fenole oraz biopierwiastki.

Właściwości miodu manuka

Unikalny skład miodu manuka nadaje mu właściwości antybakteryjne, porównywalne z antybiotykami, przeciwgrzybiczne, przeciwwirusowe, przeciwzapalne (zmniejsza ból i łagodzi zapalenia), wspomagające proces gojenia ran i oparzeń. Stosuje się go w licencjonowanych opatrunkach, ze względu na przyspieszone działanie regeneracyjne. Wpływa korzystnie na układ pokarmowy, układ oddechowy i skórę człowieka. Ma stymulujący wpływ na wzrost komórek, które zostały uszkodzone przez infekcje. Poleca się go osobom z problemami żołądkowo-jelitowymi tj. refluks, zgaga, wrzody, nadkwasota itp.

MGO w miodzie manuka

Nektar kwiatów manuka zawiera DHA (dihydroksyaceton), który przekształca się w MGO (metyloglioksal). Do przemiany dochodzi w organizmie pszczoły, podczas transportu nektaru do ula, oraz w trakcie procesu dojrzewania i przechowywania miodu. MGO to uznany przez naukowców, główny aktywny składnik znajdujący się w miodzie manuka. Im większa jego ilość, tym większe działanie produktu.

Miody manuka zawierają różne ilości MGO – przeważnie od 30 do 1000 mg na 1 kg miodu. Miody o niskiej zawartości tego składnika są miodami spożywanymi wyłącznie dla smaku, natomiast miody o wysokiej zawartości, oprócz walorów smakowych, posiadają właściwości antybakteryjne oraz prozdrowotne.

MGO występuje również w innych artykułach spożywczych tj. mleko, jogurty, sery, wino, piwo, jednakże nigdzie w takim dużym stężeniu jak w miodzie manuka.

Polski odpowiednik miodu manuka

Czy nasze polskie pożytki mogą konkurować z krzewem manuka? Okazuje się, że tak! Badania naukowe wykazują, że miód manuka pod względem właściwości antybiotycznych nie ustępuje polskim ciemnym miodom, wymienionym poniżej.

Co przemawia jeszcze za polskimi miodami? Są dostępne od ręki w znacznie niższej cenie. Dla uzyskania jak najlepszych efektów należy jedynie prawidłowo je stosować, także w odpowiedniej regularności.

Miód spadziowy

Wyróżniamy miód ze spadzi iglastej oraz liściastej. Posiadają taki sam skład oraz podlegają tym samym kryteriom jakościowym. Miody spadziowe charakteryzują się wyższą zawartością związków bioaktywnych, takich jak białka, fenole, aminokwasy, co przekłada się na wyższą aktywność przeciwdrobnoustrojową i antyoksydacyjną. Występują w nich również niewielkie ilości witamin A, C, PP, K, B2 i B6. Zawierają wyższe zawartości składników mineralnych, w tym wyższe stężenie potasu, manganu oraz magnezu w stosunku do innych miodów nektarowych. Miód spadziowy już w niewielkich ilościach może służyć jako naturalny sposób na uzupełnienie niedoborów niektórych mikroelementów w diecie.

Miód spadziowy zawiera znacznie więcej oligosacharydów niż miód nektarowy − wykazują one potencjalną aktywność prebiotyczną, zwiększając populacje bifidobakterii i pałeczek kwasu mlekowego w jelicie, co przyczynia się do wzbogacenia mikroflory jelitowej. Stosowany jest także w stymulacji gojenia się ran i oparzeń skóry, także podczas leczenia wrzodów żołądka, zapalenia żołądka oraz niegojących się owrzodzeń kończyn dolnych. Miód ze spadzi liściastej szczególnie polecany jest osobom z problemami z układem kostnym, ze względu na wysoką zawartość wapnia. Miód spadziowy wykazuje właściwości neutralizujące wpływ szkodliwych substancji i używek takich jak alkohol czy tytoń. Redukuje stres i wzbogaca organizm w substancje przeciwutleniające, spowalniając procesy starzenia się.
Tutaj kupisz miód spadziowy.

Miód wrzosowy

Miód wrzosowy powstaje z nektaru kwiatów wrzosu zwyczajnego. Uważany jest za najszlachetniejszy, pozyskiwany w polskich pasiekach, nektarowy miód odmianowy. Jest zasobny w witaminy: A, B2, B6, C i PP, a także łatwo przyswajalne żelazo oraz jest dobrym źródłem potasu. Znajdują się w nim flawonoidy, głównie apigenina, izoramnetyna i kemferol. Odznacza się wysoką aktywnością enzymatyczną oraz zawartością wolnych kwasów i białka.

Miód wrzosowy ceniony jest za swoje właściwości zdrowotne i lecznicze. Wyróżnia go wysoka zawartość substancji antyoksydacyjnych, które sprawiają, że miody wrzosowe odznaczają się najwyższą zdolnością eliminacji wolnych rodników i tym samym pełnią funkcję przeciwstarzeniową dla komórek organizmu. Wykazują też działanie antybakteryjne i przeciwzapalne w schorzeniach żołądka oraz jelit. Polecane przy niedoborach składników odżywczych, gdyż wspomagają procesy trawienne i wchłanianie składników. Działają regeneracyjnie i odbudowują korzystną florę bakteryjną jelit podczas zaparć i biegunek. Stymulują układ odpornościowy. Zalecane przy wszelkich zaburzeniach ze strony układu moczowego oraz w schorzeniach nerek, miedniczek nerkowych oraz gruczołu krokowego.

Miód gryczany

Miód gryczany pozyskiwany jest z nektaru gryki zwyczajnej. Jest najciemniejszym odmianowym polskim miodem nektarowym. Charakteryzuje go wysokie stężenie makroelementów, pierwiastków śladowych oraz witamin. Obfituje w magnez, żelazo, fosfor, miedź, cynk, bor, jod, nikiel i kobalt oraz witaminy, w szczególności kwas askorbinowy, także witaminy z grupy B, tj.: ryboflawinę, niacynę, tiaminę. Ma dużą ilość białka.

Miód gryczany cechuje znaczna aktywność antybiotyczna, szczególnie silne działanie antybakteryjne i przeciwutleniające, dzięki dużej zawartości związków fenolowych oraz antyoksydacyjnych. Jego wysoka zawartość rutyny poprawia elastyczność, przepuszczalność, wytrzymałość naczyń krwionośnych, usuwa wolne rodniki, a także hamuje procesy miażdżycowe. Miód gryczany pomaga obniżyć poziom cholesterolu we krwi oraz w leczeniu niedokrwistości, wynikającej m.in. z niedoboru żelaza. Dzięki swojemu składowi wspomaga hamowanie potencjalnie szkodliwych bakterii mikroflory jelitowej – jest zalecany w leczeniu chorób przewodu pokarmowego.
Tutaj kupisz miód gryczany.

Miodowita lepsza od miodu manuka

Prawdziwą bombą zdrowotną, przyćmiewającą nawet miód manuka, jest połączeniem czterech najbardziej wartościowych produktów pszczelich: miodu, pyłku, propolisu i mleczka – Miodowita. Oprócz bogatych właściwości miodu, zawiera proteiny (białka), węglowodany, lipidy, witaminy (A, B, E, P) pochodzące z pyłku kwiatowego. Co więcej, odznacza się właściwościami antybakteryjnymi, przeciwwirusowymi i antygrzybicznymi dzięki propolisowi. Silnie odżywia dostarczając organizmowi nawet 150 substancji aktywnych, za co odpowiedzialna jest domieszka mleczka pszczelego.

Miodowita wzmacnia układ odpornościowy, poprawia funkcjonowanie układu pokarmowego, przyspiesza regeneracje, chroni tkankę wątrobową, wspomaga leczenie schorzeń neurologicznych, pozytywnie wpływa na układ nerwowy.
Tutaj kupisz miodowitę.

Bibliografia

1. Dawidowicz L., Miód manuka, „Pasieka”, nr 4, 2017.
2. Dawidowicz L., Miód manuka, cz.2, „Pasieka”, nr 5, 2017.
3. Lang C., Lang E.,Miód manuka – najcenniejszy miód na świecie, „Organic”, nr 29, 2016.
4. Hołderna-Kędzia E., Kędzia B., Występowanie metyloglioksalu w miodzie manuka i jego oddziaływanie na organizm człowieka, „Postępy Fitoterapii”, t. 3, 2013.
5. Burzyńska M., Miód ze spadzi liściastej pod lupą, „Pasieka”, 2022, nr 4.
6. Burzyńska M., Miód wrzosowy pod lupą, „Pasieka”, 2021, nr 5.
7. Burzyńska M., Miód gryczany pod lupą, „Pasieka” 2021, nr 4.
8. Bąkowska M., Janda K., Właściwości prozdrowotne wybranych miodów, „Pomeranian J Life Sci”, 2018, 64(3).
9. Frank R., Miód. Odżywia, leczy, pielęgnuje, 2008.